Απουσία αντιπλημμυρικής θωράκισης στον Δ. Ζαγοράς Μουρεσίου δύο χρόνια μετά τις καταστροφές από τις πλημμύρες του 2018 καταγγέλλει η ΚΟΒ Ζαγοράς του ΚΚΕ.
Συγκεκριμένα, στη σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής: «Πλήρη απουσία σχεδιασμού και κατασκευής των απαραίτητων έργων για την αντιπλημμυρική προστασία των οικισμών, των υποδομών και γενικά της λαϊκής περιουσίας δύο χρόνια μετά την πλημμύρα του 2018 που έπληξε το Δ Ζαγοράς Μουρεσίου. Συγκεκριμένα, δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός τόσο σε επίπεδο Δημοτικής Αρχής, Περιφέρειας Θεσσαλίας αλλά ούτε και της κεντρικής κυβέρνησης που να αφορά την κατασκευή των απαραίτητων έργων υποδομής για την αντιπλημμυρική θωράκιση του Δήμου.
Μέχρι και σήμερα έχει ολοκληρωθεί μόνο η χαρτογράφηση των γεωλογικά ακατάλληλων περιοχών που βρίσκονται εντός των οικισμών και έχει εκδοθεί σε ΦΕΚ (824Β/20) η διαδικασία αποζημίωσης των πληγέντων χωρίς όμως να έχει δοθεί καμία αποζημίωση. Η συγκεκριμένη διαδικασία χορήγησης της στεγαστικής συνδρομής, έχει ως προϋπόθεση, την άρση του φαινομένου των γεωλογικά ακατάλληλων περιοχών χωρίς οποιαδήποτε αναφορά σε χρονικό ορίζοντα ή τον φορέα υλοποίησης των απαραίτητων έργων. Συνεπώς καθίσταται χρονοβόρα έως αδύνατη, η χορήγηση στεγαστικής συνδρομής για επισκευή των σπιτιών στους συνδημότες μας. Ακόμη όμως και η στεγαστική συνδρομή για αγορά έτοιμου ή υπό ανέγερση κτιρίου, έχει προϋποθέσεις που περιορίζουν ή απαγορεύουν τη δυνατότητα αυτή, όπως η πρότερη κατεδάφιση του κτιρίου που έχει υποστεί ζημιά με δαπάνες του ιδιοκτήτη ή ακόμα και κριτήρια σχετικά με το μέγεθος του κτιρίου και τις αντικειμενικές αξίες.
Η κήρυξη του Δήμου Ζαγοράς Μουρεσίου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και οι συνεχείς παρατάσεις από την Περιφέρεια Θεσσαλίας, παρόλο που είχαν αποτέλεσμα ο Δήμος να βρίσκεται από τον Μάρτη 2018 έως τον Ιούνη 2020 σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καθόλου δεν ευνόησε την εκτέλεση ή έστω την επιτάχυνση των απαραίτητων έργων προστασίας. Τόσο η Δημοτική Αρχή, όσο και η περιφέρεια Θεσσαλίας εξάντλησαν εκατομμύρια ευρώ σε απευθείας αναθέσεις για …μπαζώματα των κομμένων δρόμων, των καταπτώσεων και κατολισθήσεων, για προσωρινές αποκαταστάσεις των δικτύων ύδρευσης και άρδευσης. Το γεγονός ότι οι βλάβες στο δίκτυο άρδευσης δύο χρόνια μετά δεν έχουν αποκατασταθεί και ολόκληρα χωριά, όπως η Μακρυράχη δεν διαθέτουν στοιχειώδη δυνατότητα άρδευσης των καλλιεργειών, ή οι συχνές διακοπές στα δίκτυα ύδρευσης τις νυχτερινές ώρες λόγω απωλειών του δικτύου, φανερώνουν την αδυναμία επούλωσης των πληγών από τις καταστροφές.
Αυτή τη στιγμή υλοποιούνται με ρυθμό χελώνας ορισμένες εργολαβίες από την Περιφέρεια Θεσσαλίας που αφορούν την μερική αποκατάσταση της εθνικής και επαρχιακής οδού, ενώ σε πολλές περιπτώσεις επιδιώκεται το μπάζωμα και μπάλωμα του δρόμου με ασφαλτοτάπητα. Η Δημοτική Αρχή του Δ. Ζαγοράς Μουρεσίου επίσης δεν έχει ξεκινήσει ακόμη τη μοναδική εργολαβία στη Δ.Ε. Μουρεσίου για την αποκατάσταση καταστροφών, ενώ στη Δ.Ε. Ζαγοράς έχουν ξεκινήσει δύο από τα εννιά αντίστοιχα έργα.
Όλοι οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς, ο Δήμος, η Περιφέρεια ενώ γνωρίζουν με λεπτομέρειες την όξυνση του προβλήματος και τον επείγοντα χαρακτήρα των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, δεν υλοποιούν ούτε χρηματοδοτούν ανάλογα έργα και υποδομές. Οι υπηρεσίες του Δήμου παραμένουν χωρίς επάρκεια τεχνικών υπηρεσιών για την καταγραφή και τον σχεδιασμό των αποκαταστάσεων, χωρίς μέσα και μηχανήματα ενώ όλες οι εργολαβίες της Περιφέρειας και Δήμου, οι μελέτες και κατασκευές πραγματοποιούνται από ιδιώτες.
Όλοι μαζί, κυβέρνηση, Περιφέρεια Θεσσαλίας και Δημοτική Αρχή, ρίχνουν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο, για τα οξυμένα προβλήματα που παραμένουν επί σειρά ετών. Η προστασία των σπιτιών και των καλλιεργειών μετατρέπεται σε «ατομική υπόθεση» και οι ευθύνες μετακυλούνται στους δημότες.
Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και προηγουμένως του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν τα αντιπλημμυρικά έργα με κριτήριο το κόστος και όχι την ικανοποίηση των οξυμένων λαϊκών αναγκών. Ο σχεδιασμός και υλοποίηση έργων, για την διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής, της λαϊκής κατοικίας και των υποδομών με έργα διευθέτησης των υδάτων, καθαρισμό λεκανών απορροής, έργα σταθεροποίησης πρανών δεν ιεραρχείται ως προτεραιότητα.
Η εξασφάλιση της αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας προσκρούει επίσης στην εμπορευματοποίησης της γης, στην απουσία χωροταξικών σχεδίων με βάση τις λαϊκές ανάγκες για στέγαση, ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου.
Αυτή είναι η πολιτική που υλοποιείται διαχρονικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, και την Ευρωπαϊκή Ένωση που ετοιμάζονται να δώσουν μια ακόμη φορά δις ευρώ σε τράπεζες και βιομήχανους, ενώ για αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά και αρδευτικά έργα που τόσο έχουμε ανάγκη, για υγεία και Παιδεία δεν περισσεύει τίποτα.
Καλούμε το λαό να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα γυρίζοντας την πλάτη στην πολιτική που τον μετατρέπει σε έρμαιο των καιρικών φαινομένων. Να βάλει πλώρη για αλλαγή των συσχετισμών σε πολιτικό επίπεδο, δυναμώνοντας την πάλη του για σχεδιασμό και υλοποίηση έργων σύμφωνα με τις οξυμένες λαϊκές ανάγκες, σε σύγκρουση με τις πολιτικές του καπιταλισμού που μας φορτώνουν συντρίμμια και αποκαΐδια».
